Przysłowia

Timpul

Nã xfa ơlwad ơro, sŭ cŀiŀa.
Nie wszystko złoto, co się świeci.

Xaxsų xfa mimmguŀ dta kixzơ, wơn gơrx dta xexs.
Lepszy wróbel w garści, niż gołąb na dachu.

Nã xfa cơxg gŭ bacxãre.
Nie ma róży bez kolców.

Ŭxzŭzŭasŭ xfa zŭpbã, lã axsŭkasŭ ơro.
Mowa jest srebrem, a milczenie złotem.

Nã laxs bãxkasŭ dircơwa.
Stara miłość nie rdzewieje.

Dibų xfa xdgųbơzųk cơdwatŭ b’lirsã.
Pies jest najlepszym przyjacielem człowieka.

Seseupre lã bųr kap xgŭxdggen wabų.
Dzieci i ryby głosu nie majã.

Mơxwasŭãx xơpŭŀãx nã ųp rãzap dta ŀãx.
Darowanemu koniowi w zęby się nie zaglãda.

Sŀơpaw xŀiŀãx dta ŀơda, lã u ŭxzŭzŭa „xfa tơda!”.
Pluj świni w oczy, a ona mówi, że deszcz pada.

Iwbų nơb gŭtbaŀ mơdba futra.
Ślepa kura też znajdzie ziarno.